'एकटेपणा'

एकटेपणाची सवय न्यारी ,
कधी वाटतं उदास ,
तर कधी लइ भारी !

आपण कोण आहोत याचा होतो भास् ,
पण कोणी नाही याचाही होतो त्रास !

दिवस निघुन जातात,
रात्र पलटून जाते;
भल्या मोठ्या या विश्वात,
एकटेपणाची सवय लागते !

विचारांशी तगड़ी मैत्री जमते,
माणसात यायला वेळ लागतो;
सुन्या सुन्या आठवणीत मी रमते,
नाती परत जोडायला वेळ लागतो !

खच्च भरलेली मैफिल ,
खोलीतला तो अंधार ;
एकटेपणाने भिजलेले अश्रु,
आणि खोट्या हास्याचा हाहाकार !

एकटेपणाची सवय न्यारी ,
कधी वाटतं उदास ,
तर कधी लइ भारी !